Anders dan andere jaren zat ik na de heidekoorts periode nog vol ‘fotografie-energie’, dus laat die fotografische herfst maar snel komen! En wat een herfst was het. Vele momenten met dichte mist en mooie nieuwe onontdekte plekjes in mijn grote achtertuin, de Veluwezoom. Nu deel één van mijn herfst avonturen waarbij ik eens kritisch naar mijn eigen foto’s kijk.
Fillers, Keepers en Killers
Tijdens dit soort drukke periodes is er altijd veel contact op de Whatsapp met Dave Zuuring en Julien Beyrath. Gekscherend hebben Julien en ik het altijd over ‘Fillers’, ‘Keepers’ en ‘Killers’. Het leuke is dat ieder van ons daar een andere kijk op heeft, maar kennen jullie deze termen? Voor mij gaat het allemaal om gevoel.
‘Fillers’ zie ik als mooie foto’s waarbij ik een mooi moment heb gevangen maar dat er iets toch niet helemaal klopt. Dit kan de compositie zijn, net niet de juiste condities (verkeerd licht of te weinig mist), een te drukke foto of te veel ‘afleiders’ in de foto. Oftewel een foto die ik zelf niet zou printen maar een goede aanvulling is in een verhaal of blog.
‘Keepers’ zijn voor mij foto’s waar alles wel klopt qua condities, moment en compositie, maar zonder het echte ‘wauw’ gevoel.
‘Killers’ zijn voor mij de speciale of unieke foto’s waarvan ik spontaan begin te stuiteren, glimlachen en dat warme gevoel krijg. Een foto die zonder aarzeling in mijn portfolio zou passen.
Om het allemaal even in context te brengen hierbij 4 foto’s om je een idee te geven wat ik hiermee bedoel. De linker foto’s zijn voor mij de ‘Fillers’, want ik mis toch net dat beetje extra sfeer wat de rechte foto’s wel hebben. Maar dat echter wauw gevoel ontbreekt bij mij nog, want een edelhert op de rand van de heuvel zie ik wel vaker voorbij komen. Maar even voor de duidelijkheid, ik ben natuurlijk nog altijd wel blij met deze resultaten.
De herfst fillers
Nou, deze herfst ben ik er dus in totaal 13 keer erop uit gegaan en 1200 foto’s gemaakt, een record voor mij. Maar ik bewerk ik nooit alle foto’s. Ik begin altijd eerst met het verwijderen van de dubbele foto’s en welke ik uiteindelijk toch echt niet mooi vind. Daarna begin ik de overige foto’s die ik wel wil bewerken in Lightroom te selecteren m.b.v. een vlaggetje om ze vervolgens 1, 3 of 5 sterren te geven. Na deze selectie hou ik nog maar 56 foto’s over, waarvan 26 foto’s maar 1 ster hebben gekregen. Dit zijn dan de zogenoemde ‘Fillers’. Verder heb ik 21 foto’s 3 sterren, de ‘Keepers’, en 9 foto’s 5 sterren, de ‘Killers’ gegeven. In deze blog wil ik vooral focussen op de ‘Fillers’, want hoewel het negatief aanvoelt is dat het zeker niet in mijn ogen. Ik zie ‘Fillers’ als een leermoment, want wat zorgt er nu voor dat ik deze foto’s niet meer sterren geef.
Tjirp.. welke foto’s zou ik selecteren…
Eind september en begin oktober heb ik twee mooie momenten gehad op de Elsberg en Terlet. Hoewel ik deze ochtenden voor het burlende geweld van de herten eropuit ben gegaan (meer daarover in deel 2) kon ik het niet laten om ook landschapsfoto’s te maken. De condities waren namelijk erg mooi en zoals altijd laat ik mij dan weer leiden door wat mijn aandacht trok, rust, sfeer en licht. Toch hebben deze foto’s maar 1 ster gekregen. De reden daarvoor is dat op de eerste foto er geen perfecte balans is. Aan de rechterkant is het gewoon te leeg. Op de tweede foto is er eigenlijk te veel mist waardoor je een leeg middenvlak krijgt voor mijn gevoel. De laatste foto spreekt mij erg aan vanwege de eentonige gouden kleur, maar in de achtergrond zie je een boompje dat voor mijn gevoel te veel ‘vastplakt’ aan de voorste boom (rechts onder). Oftewel ik hou van balans in de foto, maar ook rust.
Datzelfde geldt ook voor deze twee foto’s. Het zijn de contrasterende vormen die mijn aandacht trok. Maar het blijft in de eerste foto gewoon te druk. De foto met de eik is dan beter, maar rechts is er een lege ruimte die er links, door de onderste dode tak, niet is. Daardoor voelt het niet genoeg in balans voor mij.
De rust die ik zoek in foto’s heb ik wel degelijk bereikt met de onderstaande foto, maar het mist simpelweg gewoon wat sfeer en/of licht. Mogelijk wordt het beter met avondlicht wat dan van linksachter zou moeten komen. Dit kan net dat beetje extra geven. Wie weet volgend jaar 😊
Rust en eenvoud, maar niet voldoende sfeer of licht.
Van Fillers naar Keepers
Ik ben sinds 2019 echt helemaal verliefd geworden op mijn 70-200 f/2.8. Enerzijds door de bouwkwaliteit en interne zoom, maar ik kan er mijn compositie vooral simpeler, en rustiger maken door in te zoomen en/of door met een open diafragma te kunnen fotograferen. Door het zoom kan ik voor mijn gevoel meer tot de essentie van een onderwerp komen, zie het als een kijkje in de huiskamer van het bos of een boom. Dat heb ik in de onderstaande foto geprobeerd. Het ging mij om de herfstkleuren van alleen deze blaadjes, maar helaas was de dichte mist verdwenen toen ik aan kwam waardoor de achtergrond te nadrukkelijk in beeld komt. Wat dat betreft is de tweede foto veel beter. Deze foto is drie weken eerder gemaakt, dus helaas nog zonder de herfstkleuren. Maar door de dichtere mist is er veel meer sfeer en eenvoud en dus is deze foto een echte keeper voor mij.
Going 6:17
Maar toen zag ik dat de zon er langzaam door kwam en ben ik rondjes gaan lopen om deze tak met bonte kleuren. Wat dan ook weer zo leuk is, ik ben de laatste tijd geinspireerd door Nick Carver, een Amerikaanse fotograaf die met film fotografeert maar in een 6:17 panorama formaat. Deze herfst periode ben ik erachter gekomen dat dit mij ook wel heel erg aanspreekt mede doordat je de foto nog verder kan vereenvoudigen en focus brengen op datgene wat je interessant vindt. Dat zie je inde foto hieronder. Dat is van dezelfde tak met bladeren maar met tegenlicht. Hierdoor komt er ondanks minder mist toch veel meer eenvoud (voornamelijk verticale stammen), focus (de kleuren) en sfeer (licht en wat nevel) in de foto. Voor mij dus weer een echte keeper!
Spread your wings and fly
Met de 6:17 aspect ratio geef je een geheel ander gevoel aan de foto, want je benadrukt vooral het weidse gevoel van onderwerp of object. De laatste tijd begin ik dus ineens nieuwe composities te zien als ik op de fiets zit of gewoon lekker aan de wandel ben. Op een willekeurige ochtend zie ik meerdere bomen het mooie ochtendlicht vangen. Ik zie het meteen in 6:17 want met een normale 2:3 beeldformaat komt er afleidende lucht boven in beeld of afleidende struiken onder in beeld. Of tijdens een ander wandeling zag ik een mooie golvende dennentak in herfstkleuren. Door direct in 6:17 te denken kon ik die lange curve nog beter benadrukken. Dus probeer het maar eens om in 6:17 (of 1:3) naar het landschap te kijken.
Voor mij is de herfst vooral een bonte verzameling aan kleuren en een leuke manier om dit in beeld te brengen is om wat abstracter te werk te gaan. Ik gebruik daarvoor vooral de wat standaard aanpak en dat is ‘intentional camera movement’ eventueel gecombineerd met beweging van de takken door de wind. Hieronder vind je 4 voorbeelden van wat je kan bereiken met deze techniek. Van deze foto’s zijn voor mij foto 3 en 4 de Keepers omdat ze meer rust uitstralen enerzijds door meer uniforme (en geen afwijkende) stammen en door iets meer zachtheid in de bladeren door de wind (in foto 3).
Hiermee kom ik aan het einde van deel 1. Bedankt voor het lezen en ik hoop dat jullie nu een idee hebben van mijn keuzes die ik vaak maak bij het maken en selecteren van de foto’s. Hieronder een selectie van andere Fillers en Keepers.
