De top 10 van 2023 — Sander Grefte

Het is 27 December 2023, het is natter dan nat, de riveren en beken staan vol water en fotografisch valt er nu niet zo heel veel plezier te beleven. Dus tijd om weer een overzicht van mijn beste foto’s van het afgelopen jaar te maken. In dit overzicht kan je mijn mooiste 10 foto’s (en een bonusfoto) van 2023 zien.

Maar eerst wat leuke fotografische feitjes over 2023, want ik heb wat een record verbroken. Het doel van Dave was om mij gemiddeld 1x per week te laten fotograferen en dat is gelukt! Ik ben er dit jaar 56 keer op uit geweest en ik heb in totaal 4528 foto’s gemaakt. Hiervan zijn er 29% met de nikon z6 en 24-70mm f/2.8, 67% met de nikon z7 en 70-200mm f/2.8 (7% met 2.0 TC) en 4% met de nikon z7 en 14-24mm f/2.8 gemaakt. Ik heb ongeveer 350 foto’s gemarkeerd en een shortlist van 25 foto’s gemaakt waaruit deze top 10 is gekomen. Van deze 10 foto’s zijn er 3 in IJsland gemaakt, 3 in Noorwegen en 4 in Nederland (Posbank, Ginkelse Heide, Rozendaalse Veld en Park Sonsbeek). Ik ben benieuwd of jullie zien wat mij is opgevallen toen ik de foto’s als geheel bekeek. In deze blog laat ik je niet alleen de 10 mooiste foto’s zien, maar vertel ik ook het verhaal achter de foto. Om het nog wat leuker en persoonlijker te maken heb ik de foto’s gekoppeld aan 10 ‘muzikale hoogstandjes’ van mijn jeugd waar ik de laatste tijd een grote glimlach van krijg als ik ze in de auto luister. Veel kijkplezier en mocht je de muziek willen luisteren klik dan op de link (als je durft! :-))

HEY!

Begin dit jaar ben ik op (foto)reis naar IJsland gegaan en als je zin hebt kan je hier de vlog nogmaals terugkijken. Als ik dan denk aan Stoksness of Vestrahorn komen er twee gevoelens naar boven. Enerzijds mijn gehaaste gevoel vanwege het vooruitzicht op mooi licht, terwijl de heren Dave en Julien mij niet geloofden en rustig hun spullen gingen pakken. Anderzijds een vreedzaam gevoel, terwijl de ijzige wind het zwarte zand wegblaast dat door prachtig gouden licht wordt opgelicht. Door vaker naar dezelfde plek te gaan wordt het makkelijker om de gangbare (gras)duinen met Vestrahorn op de achtergrond te negeren en open te staan voor nieuwe dingen en details. En dat maakt deze foto mijn absolute nummer 1 van 2023.

The beat is flown

Deze foto van mijn reis naar IJsland symboliseert bij mij het overspoelt raken door emoties. Ik loop bewust naar een strand met grote keien waar niemand is. Ik ga uit de wind en in het zonnetje zitten en kijk en luister naar de golven die keer op keer op de stenen inbeuken en overspoelen. Zo’n moment van rust na een onwijs intense week is dan echt heerlijk. Door alle indrukken en belevenissen maar vooral door het vooruitzicht om mijn familie weer te zien en te kunnen knuffelen moet ik toch een aantal traantjes wegpinken. Mijn absolute nummer 2 van 2023.

geleihoofd

Ik vind high key landschapsfoto’s erg mooi om te zien, omdat ze zo lekker fris en simpel zijn. Op deze eerste winterochtend op de Ginkelse Heide hoef ik eigenlijk niet ver te lopen om zo’n high key foto te maken, wat ook direct mijn mooiste foto van die dag is. Gewoon op de parkeerplaats naast de auto. Rijp, het kleine beetje mist en door wat over te belichten krijg ik een simpele maar prachtige koele en frisse foto van nog wat laatste herfstkleuren in winterse omstandigheden. Helaas is het sinds die dag alleen maar ellende en hebben we nu vooral veel regen en hoog water in de rivieren.

Atmos-Fear-Remastered

Mijn favoriete groepje berkenbomen mag natuurlijk niet ontbreken. De laatste 3 jaar kom ik hier regelmatig en is het eigenlijk een local patch geworden. Het idee is, ingegeven door Nigel Danson en Dave, om met de ‘bokeh ballen’ te spelen. In de late herfst was het eindelijk een keer nat maar dan wel met een heerlijk zonnetje. Om de bewuste compositie te maken heb ik gebruik gemaakt van twee foto’s, want met één foto lukt het niet. Ik moet dan namelijk vanaf een laag standpunt fotograferen en dan komen de bomen snel boven de horizon uit en dat vind ik niet mooi. Dus twee foto’s gemaakt en die samen gebracht tot één beeld. Dus een keer geen KWW, maar juist met een plan gefotografeerd.

Hardcore to da Bone

Naast high key foto’s houd ik ook van low key foto’s. Het was een prachtige frisse lente ochtend in het Sonsbeekpark waarbij ik vooral let op details. Door het licht kon ik mooie low-key foto’s maken. Nu niet van een landschap, maar van een... tja wat denk je zelf? Het spel van licht en donker, de details en misschien het onherkenbare spreekt mij het meeste aan.

Thrillseeka

Deze zomer ben ik met mijn familie naar Noorwegen op vakantie geweest. Fotograferen kan dan natuurlijk niet ontbreken, maar wel met mate. Hier lees je nogmaals 5 tips over fotograferen tijdens een familievakantie. Deze foto is gewoon op de camping gemaakt. Ik zag de twee bomen in de mist al snel tijdens het uitpakken van de auto. Eenmaal klaar met uitpakken zet ik de camera op het statief, bepaal de compositie en dan wacht ik op het juiste moment. Het mooie is dat ik in de tussentijd fijn kon badmintonnen met Thijs. Als het zover is dan even naar de camera rennen, op de knop drukken en voilà! Familie blij en ik een mooie foto en herinnering rijker :-).

beat is coming

Een regenachtige middag in Dombas (Rondane) in Noorwegen. Dus tijd om even rustig een boek te lezen op de bank totdat er door het raam licht op mijn gezicht begon te schijnen. Ik pak snel het statief en de camera en loop naar het grasveld naast de accommodatie. We zitten wat hoger dus ik had een mooi overzicht. Het spel tussen regen en licht in de bergen is nooit vervelend om te zien en een makkelijk onderwerp om te fotograferen. Bewerkt in het zwart wit om het contrast en de vormen beter te benadrukken.

Discoland

Ik word wakker en kijk naar buiten en zie (zonder bril) dat het helemaal potdicht zit, dus weer lekker omdraaien en verder slapen. Een klein uur later werd ik wakker in een geel/oranje verlichtte kamer. Snel opgestaan en toch maar erop uitgegaan. Heb ik toch nog het laatste beetje van een cloud inversion meegemaakt met prachtig licht en mijn geliefde laagjes in de bergen.

Stereo murder

Weer zo’n onvergetelijke ochtend die ik samen met Dave heb beleefd. Ik ben in 2023 tijdens de bloeiperiode van de heide elke ochtend op deze plek geweest. Op deze ochtend zat het eerst potdicht. Het was zo mistig dat ik de boom in de voorgrond niet eens goed kan zien. Langzaam verdwijnt de mist en uit het niets breekt de zon door en krijgen we spectaculair licht. Vanwege de veranderende omstandigheden, de rust en het fantastisch licht is dit mijn op één na mooiste zonsopkomst die ik op de Posbank beleefd heb.

A way of Life

Het idee was om de bekende foto te maken van Eystrahorn en de zee met lange sluitertijden. Ik heb een tijdje fijn kunnen spelen met het water, maar de lucht werkt niet echt mee. Ondertussen zie ik Julien al verder het strand oplopen en dus besloot ik om hem te vergezellen. Ik pak alles bij elkaar en na 5 minuten pak ik alles ook weer uit, want het licht in de richting van Julien is fantastisch. Ik maak meerdere foto’s maar bij thuiskomst zie ik pas wat voor beeld ik er van kan maken. Ik gebruik uiteindelijk 3 foto’s. Twee foto’s met elk een andere golf, en één foto met Julien erop.

EXLXAXL

Ik weet het… de top 10 heb ik gehad, maar ik kan het niet laten om dit moment ook nog te delen. In Noorwegen boven op de berg, het muisstil is en ik kijk hoe de wolken over de bomen bewegen. Zodra ze het licht vangen ontstaat er voor mij iets magisch. Een onvergetelijke ochtend en een heerlijk toetje bovenop mijn top 10 van 2023

Tot slot

Wat mij opvalt is dat van deze foto’s er 9 foto’s met de 70-200 (2x met de 2.0TC) en 2 foto’s met de 24-70mm is gemaakt. Hiervan is alleen de foto van de Posbank op 28mm is gemaakt, de rest 70mm of meer. Ik ben benieuwd wat 2024 gaat brengen wat betreft het gebruik van objectieven en brandpuntafstanden, maar vooral wat mijn interesse weer gaat wekken om er een foto van te maken. De start is in ieder geval goed met een reis naar de Lake District met Julien en Dave. Ik kan niet wachten!