Setting & Ontdekken
Mijn naam is Sander Grefte, getrouwd en vader van 2 kinderen. Woonachtig in Rheden en werkzaam als onderzoeker en docent aan de Universiteit van Wageningen. Naast mijn familie en werk besteed ik veel tijd aan fotografie. Dit is sinds 2014 een belangrijke hobby voor me. Het geeft me momenten van rust, waarbij ik één kan worden met de natuur en geniet van speciale momenten rond zonsopkomst, -ondergang of onder een mooie sterrenhemel. Gelijktijdig probeer ik een foto te maken die mijn gevoel van dat moment weergeeft! Mijn voornaamste interesse ligt in de landschapsfotografie en vanuit dit oogpunt heb ik de afgelopen weken de Fujifilm X-T20 met de XF 18-55mm f2.8-f4 en later de XF14mm f2.8 grondig uitgeprobeerd. En hoewel de camera ontworpen is om het oude analoge gevoel terug te krijgen, heb ik mij meer gericht op de prestaties en bedieningsgemak door hem te gebruiken alsof het mijn eigen camera zou zijn.
Het eerste wat ik deed na het krijgen van de camera was ontdekken hoe makkelijk ik me door het menu kon worstelen. Ik kon snel alle belangrijke instellingen vinden en heb direct de beeldkwaliteit-instellingen zo aangepast dat alles op neutraal (geen verscherping, verzadiging etc) zou staan en de foto’s in de hoogste kwaliteit (RAF) worden weggeschreven. Fijn is dat je deze instellingen ook snel zonder het menu te raadplegen kan aanpassen. Verder valt direct op hoe licht en compact deze camera is, maar eigenlijk net iets te klein voor mijn handen.
Erop uit met de Fuji
Dan is het tijd om de Fujifilm X-T20 in de praktijk te gebruiken. Mijn eerste locatie is de Spiegelwaal bij Nijmegen. Hier heb ik voornamelijk met het kantelbare touchscreen scherm gewerkt. Erg prettig is dat je met je vinger het focusgebied kan aangeven, dat er wordt aangegeven wat in focus is, maar het beste is dat je via liveview direct het effect ziet van een veranderde sluitertijd en/of diafragma.
Na deze foto was de Oversteek bij Nijmegen het volgende onderwerp om op de gevoelige plaat vast te leggen. Daar wilde ik de prestaties van de lens ontdekken, zien wat voor sterren je met deze standaard kitlens kan produceren met een kleiner diafragma (f16-f18). Erg prettig daarbij is de diafragma ring op de lens die je handmatig kan verstellen. Maar door de compactheid van de lens moet je wel goed oppassen dat je niet de diafragmaring, zoomring en focusring tegelijkertijd te pakken hebt, iets wat mij regelmatig is overkomen. Bij deze lange sluitertijd viel me ook op dat er behoorlijk veel ‘hotpixels’ zijn met het model dat Zoom me beschikbaar heeft gesteld. Iets waar ik niet zo veel last van heb met mijn eigen camera’s (Nikon D5100 en D7200).
Spiegelwaal; hier heb ik eindelijk mijn idee van kunnen uitwerken van een bomenrij onder de bogen van de verlengde Waalbrug; XF18-55m, iso 200, f11, ¼ sec, 24mm
De Oversteek, met dikke en korrelige (op 100%) sterren geproduceerd door de XF18-55mm; iso 200, f18, 30 sec, 50mm
Dynamisch bereik
Een andere mooie locatie dichtbij Nijmegen zijn de Hatertse Vennen. Hier heb ik mij meer gefocust op de manuele instelling en gebruik gemaakt van de grote draaiwielen voor de belichtingscompensatie en sluitertijd. De eerste is mij zeer goed bevallen, maar van de tweede zie ik niet de toegevoegde waarde in. Vooral omdat je met een extra instelwieltje sneller en beter de sluitertijd kan instellen. Als de zon opkomt wordt het lichtcontrast tussen de voor- en achtergrond nog groter en krijg je te maken met over- of onderbelichte delen in een foto. Ik ben erg onder de indruk van de details en informatie die je tijdens de nabewerking nog tevoorschijn kan halen.
Hatertse Vennen met de karakteristieke bomen gespiegeld in het water; XF18-55mm, iso 200, f11, 1 sec, stop overbelicht, 55mm
Veel details zijn nog terug te halen uit de onderbelichte delen van de foto; XF18-55mm iso 200, f10, 1/150e sec, 20mm
Onhandig
Een truc om het dynamisch bereik te vergroten is de bracketingfunctie met verschillende belichtingstijden om een high dynamic range (HDR)-foto te creëren. Nu was het wel even zoeken om de juiste instellingen te vinden. Het viel mij tegen dat je maar een bracket van 3 foto’s kon kiezen. Door slim te spelen met de belichtingscorrectie kon ik er daar 6 (van -1 tot +4 stops) van maken voor een beter resultaat. Tijdens deze ochtend raakte mijn geheugenkaartje vol. Het snel wisselen van het geheugenkaartje duurde lang. Mede door de compacte bouw van de camera bevindt het statiefplaatje zich over de deksel van de toegang tot de accu en het SD kaart slot. Niet handig als op dat moment de condities op zijn best zijn en je dus snel wilt wisselen.
Met Dave Zuuring de heide bij Oud Rheemst tegen de zon in gefotografeerd; iso 200, f10, 1/640 sec, 21mm
Intervalfunctie en sterrenspoor
Bij de vuurtoren in Oostmahorn in Friesland heb ik de XF14mm f2.8 en de ingebouwde intervalfunctie van de camera getest. Wat mij direct opviel is de scherpte die dit objectief zonder al te veel vertekening biedt. In combinatie met de goede beeldkwaliteit van de Fujifilm XT20 is dit een zeer goede combinatie voor de landschapsfotograaf. Met de onderstaande foto heb ik, na een aantal finaleplekken ook nog de maandelijkse wedstrijd bij Shoot the Frame gewonnen!
Met Julien Beyrath een blue hour bij de vuurtoren van Oostmahoorn; XF14mm, iso 200, f11, 20 sec
Hier heb ik ook een sterrenspoor gemaakt om de intervalfunctie te testen. Waar mijn eigen camera gelimiteerd is tot 99 foto’s kan je met de Fujifilm X-T20 tot oneindig instellen. De instellingen waren snel en gemakkelijk ingevoerd en al snel ging de camera aan slag. De uiteindelijke foto is een blend van alle foto’s en daarna samengevoegd met een foto met de correcte belichting voor de vuurtoren.
Sterrenspoor met de poolster boven de vuurtoren van Oostmahorn om de interval functie te testen; XF14mm, 130 foto’s bij iso 1600, f2.8, 20 sec met 4 seconden pauze tussen de foto’s
ISO en beeldkwaliteit ontdekken
Voor de laatste praktijktest heb ik met Fotoclub-Veluwezoom een autogarage in Brummen bezocht. Hier heb ik eerst foto’s uit de hand geschoten met open diafragma om met de scherptediepte te spelen (zelfs bij f4.0) en automatische sluitertijd en iso. Zelfs bij iso 3200 was er nog veel detail en scherpte te zien.
Autogarage Brummen. Toch nog met scherptediepte kunnen spelen; XF18-55mm, iso 3200, f4, 1/45 sec 55mm
Het uitklapbare scherm komt heel goed van pas als je laag bij de grond gaat fotograferen; XF18-55mm, iso 200, f11, 2,5 sec, 46mm
Conclusie
Met de laatste foto (rechtstreeks uit de camera en onbewerkt) kom ik tot mijn conclusie over deze camera. Ondanks het oude vintage gevoel dat de Fujifilm X-T20 moet uitstralen is het eigenlijk een hypermoderne wolf in schaapskleren. Ik ben erg onder de indruk van de prestaties en bedieningsgemak. Wat er voor mij echt uitspringt is het dynamisch bereik van deze sensor en dat veranderingen direct te zien zijn tijdens liveview met histogram. Ook het gemak van de intervalinstellingen, diafragmaring en het wieltje voor belichtingscompensatie vind ik erg prettig. Wat ik zelf graag zou willen zien is een iets betere grip en het draaiwiel voor de sluitertijd omzetten naar iso-instellingen. Waar het natuurlijk echt om gaat zijn de foto’s die de Fujifilm X-T20 produceert en daar kan ik kort over zijn: die zijn van uitstekende kwaliteit met goede scherpte, kleuren en resolutie!
Het oude vintagegevoel; XF18-55mm, iso 200, f10, 1 sec, 55mm